Rousch oet de boesj

Rousch oet de boesj... (door Constant Haagmans - Lei Hannen) Zo vaak al had ik, vooral oudere mensen, horen praten over 'Rousch oet de boesj', dat ik daar, als genealoog, het fijne van wilde weten. Mevrouw Meijers, die een kruidenierswinkel annex café bestierde in de Dorpsstraat van Bingelrade, wist er heel veel over te vertellen. De winkel is overigens gesloten in de 70-er jaren en het café ging dicht in 1992. Vanuit het café kon ze mij precies aanwijzen, waar de familie Rousch gewoond moest hebben. Dat was niet ver van een bocht in het pad, in de rand van het bos. Nu nog kun je daar in de ondergrond bakstenen aantreffen, wellicht van de beslist eenvoudige Rousch-woning afkomstig. Het is al meer dan 100 jaar geleden, maar nu nog weten diverse mensen in Bingelrade dat er in de 19e eeuw in een bos nabij de Woandert een familie woonde, die elders geen geschikt onderdak wenste (of kon verkrijgen?). In eerste instantie dacht ik er bewijzen van bewoning te kunnen traceren met een metaaldetector. Jan Joseph Rousch (* 26-02-1811 in Ziilpich, achter Aken) stond namelijk ingeschreven als carrouselhouder. In de officiële geboorteakte uit Ziilpich staat overigens als geboortedatum 26-01- 1811. Ondenkbaar is het niet dat hij, in de 30 er jaren neergestreken in Bingelrade, buiten de kom van het dorp, namelijk Waanderbosch 85, sectie B no.612, groot 50 ca., een behuizing moest inrichten. In de winter, als er nauwelijks of geen kermis was, zal hij beslist bij zijn huis reparaties verricht hebben aan zijn, voor een deel, ijzeren carrousel. Eigenlijk was het vinden van ijzeren carrouselonderdelen een al te vrome wens, want ook in de 19e eeuw gooide je metaal niet zomaar weg. IJzer was geld waard! Toch heb ik het betreffende gebied met twee heemkundevrienden, nl. Ger Rijsdijk en Lei Hannen, afgegraasd met een weinig gevoelige detector. Resultaat: een paar cola- en limonadeblikjes en stukjes ijzerdraad.